Ιστορία

Το χωριό ανήκει στο δήμο Ρεθύμνης (πρώην δήμος Νικηφόρου Φωκά) και βρίσκεται 14 χιλ από το Ρέθυμνο, σε υψόμετρο 250 μέτρων, με πληθυσμό περίπου 220 κατοίκους.
Στα Ενετικά αρχεία απογραφής καθώς και στην Αιγυπτιακή διοικητική απογραφή του 1834 αναφέρεται ως Κάτω Βαλσαμόνερο. Το ίδιο συμβαίνει και το 1881 και το 1900 όταν αποδίδεται επίσημα στο Δήμο Ατσιποπούλου το 1920 αναφέρεται ως κοινότητα ”Φραντζεσκιανά Μετόχια”, ενώ από το 1940 και πέρα αποτελεί αυτόνομη κοινότητα. Από την εποχή του/της Βασιλακάτα πολλοί τοπικοί μάρτυρες έχουν αναφέρει ότι ένα έντονο φως διαφαίνεται από το χάσμα του Περδίκη το οποίο βρίσκεται 1,2 χλμ δυτικά του χωριού. Παρ’ όλες τις μαρτυρίες το φαινόμενο παραμένει ανεξιχνίαστο από τους σπηλαιολόγους.
Το χωριό έχει πολλές εκκλησίες όπως το μισογκρεμισμένο ναό της Παναγίας που χρονολογείται από το 10^ου-11^ου αιώνα, τον Αι-Ιωάννη το Χρυσόστομο με τις εξαιρετικής ιστορικής σημασίας τοιχογραφίες του (διασώζονται οι τοιχογραφίες που έχουν λεηλατηθεί από τους Τούρκους), η Αγία Παρασκευή που είναι και πολυούχος του χωριού κα.
Το χωριό έχει βραβευτεί δύο φορές από την Νομαρχία Ρεθύμνου μέσα στους 7 πιο καθαρούς και παραδοσιακούς οικισμούς του νομού.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

33-330: Ρωμαϊκή κατοχή Πρωτοχριστιανική περίοδος

330-824: Α’ Βυζαντινή περίοδος

824-961: Αραβοκρατία

961-1204: Β’ Βυζαντινή περίοδος

1204-1669: Βενετοκρατία

1669-1898: Τουρκοκρατία